(Oranje)Feest in Zambia!

29 april 2014 - Lusaka, Zambia

Mijn geweldige paasweekend tijdens het Siavonga Music Festival, aan het Kariba meer ten Zuiden van Lusaka:
Met 7 gezellige vrienden vertrok ik goede vrijdag voor alle drukte vanuit Lusaka, richting Siavonga. Lange weekenden zijn hier net als in NL populair voor weekendjes weg en aangezien dit hét festival van het jaar zou worden, wilde de files voor zijn.

Lake Kariba is dé Franse Riviera van Zambia en ‘s werelds grootste aangelegde meer dat tussen Zimbabwe en Zambia in ligt. Het is 223 km lang en 40 km breed is en heeft verschillende kleine (on)bewoonde eilandjes. Het meer vormde zich na de aanleg van Afrika’s grootste dam (Kariba Dam), waaraan men in 1955 begon te bouwen en in 1977 (wegens grote politieke problemen) af was. De bouw van deze dam heeft 86 mensen het leven gekost en er gaan verhalen dat de lichamen zich nog in het beton bevinden, nadat zij in de cement zijn gevallen! De dam genereert hiernaast energie voor grote provincies in Zambia en Zimbabwe. Nu de fundatie van de dam in zeer slechte kwaliteit is, staat deze op instorten en dient deze te worden gerepareerd. Uiteraard maken verschillende politieke belangen tussen de twee landen, dat deze grootschalige reparatie nog wel even op zich laat wachten.

Het festival bestond uit allerlei (inter)nationale artiesten, veelal uit Zambiaanse omliggende landen, dj’s en bands. Het was in één woord AMAZING! Stel je voor: Zon, strand, muziek, lekker eten en drinken, gezelligheid, boottripjes bij zonsondergang en volle maan. Ik kan zo nog wel even doorgaan en je kan je wel voorstellen dat mijn weekend dus uit vele geluksmomentjes bestond!

Op zondagavond werd het festival afgesloten met prachtig vuurwerk, dat we met z’n allen vanaf het strand konden aanschouwen.. en toen was het even gedaan met de pret.. mijn tas die bij mijn voeten stond was weg! Mijn tas met zowaar 2 telefoons, geld, huissleutels etc etc. Gelukkig geen paspoort en pasjes, maar kon het niet geloven. Na een zoekactie, iedereen die ik ook maar zag op de hoogte te stellen, incl de beveiliging te hebben ingelicht, was mijn tas nergens te bekennen. Jammer dat er werkelijk mensen zijn die puur en alleen hiervoor naar zo’n festival komen. Van mijzelf natuurlijk een beetje stom er niet iets beter op te letten, maar je kan je voorstellen dat dit prachtige vuurwerk alle aandacht vroeg. Van een happy-moment naar een grote domper! Ik besloot mijn laatste avond er niet door te laten beïnvloeden en heb met enige nasmaak nog even “doorgefeest”, wat duidelijk minder was dan de avonden ervoor.

De volgende dag met een behoorlijke kater (voornamelijk van het verlies) terug naar Lusaka. Doordat ik bijna alle foto’s met mijn Iphone had gemaakt en deze helaas ook in de tas zat, was het nagenieten met foto’s na een geweldig weekend niet mogelijk.

Bij thuiskomst direct naar VSO gegaan, aangifte doen bij politie, huissleutels laten maken, nieuwe telefoon en sim-kaart regelen, etc etc. In NL zijn dit niet de leukste dingen, maar is dit meestal redelijk snel geregeld. Met de bureaucratie hier verliep alles helaas net even iets minder snel.. maar met een nieuwe telefoon bleek het mogelijk te zijn mijn oude Zambiaanse nummer te behouden!

Aangifte doen in Zambia, uiteraard een bijzondere ervaring! Duidelijk één van de oudste gebouwen in Lusaka en op het punt van neerstorten, oftewel het politiebureau! Ik meldde me bij de frontdesk, wat slechts een oud houten bureau was en zich in de hoek van de ruimte bevond. Ik werd geholpen door een flatteuze dame, in veel te strakke spijkerbroek, lieslaarzen, en een te strak truitje die mij vertelde dat ik niet officieel aangifte kon doen en mijn gegevens op een A4-tje kon opschrijven! Inmiddels laat ik me niet meer zo makkelijk afschepen en nam ik hier uiteraard geen genoegen mee. Tactisch gezien leek het me handig het spel een beetje mee te spelen en zoals de Zambiaanse cultuur is betekent dit er voor te zorgen dat je ‘vrienden’ wordt. Ook daar heb ik laatste tijd veel mee kunnen oefenen en zo begon ik haar te complimenteren over haar laarzen, die ik uiteraard altijd al had willen hebben! Toevallig bleek ze in dezelfde straat te wonen, wat maakte dat we een hoop ‘gelijkenissen’ hadden! Kwam dat even goed uit, want niet lang na ons leuke gesprekje kon de aangifte dan toch officieel gemaakt worden. Dit betekende wel dat ik eerst een klein bedragje moest toeschuiven, aangezien ze het nu ter plaatste direct kon regelen en er wat administratiekosten aan verbonden waren. Het hele verhaal werd vervolgens door haar op een papier opgeschreven, wat later die dag uitgetypt zou worden en ik het dan vervolgens kon ophalen! Ook was het wellicht mogelijk de gestolen telefoons te traceren adhv het serial number. Dit kon wel een aantal maandjes duren ahum. Later die dag ging ik terug om het formulier te halen. Na lang wachten kon ik me melden in het kantoor van een aantal officiers, wederom een vreselijk oud en rommelige afdeling. Aan de muur zag ik wel honderden foto’s van o.a. de “Most Wanted” criminals, de criminelen die inmiddels waren opgepakt en diegene die het niet hadden overleefd! Kreeg er de rillingen van, dus zodra ik mijn formuliertje had ontvangen snel naar buiten gelopen. Bureaucratie en corruptie ten top en op deze momenten besef ik me dat de wetten en regels in Nederland zo slecht nog niet zijn.

Ook hier in Lusaka afgelopen weken de grote vraag... wat te doen met Koningsdag?!Afgelopen zaterdag was het zo ver.. Oranjefeest van het Nederlandse Consulaat! Dit betekende feest met 300 Nederlanders, Zambianen en andere nationaliteiten, uiteraard gekleed in het Oranje, klaar voor de eerste echte Koningsdag! Er was een live band uit Nederland en uiteraard Haring en Bitterballen!! Op z’n typisch Hollands was het een geweldige avond en hebben we de Zambianen laten zien, dat ook wij (gekke Hollanders) feesten kunnen!

Fotomateriaal van al mijn feest-momentjes is wederom beschikbaar!

Heel veel liefs

Minoek

PS. Hierbij doe ik een vriendelijke beroep op allen die wellicht een Smart-Phone ‘over’ hebben of deze binnenkort (per augustus) willen verkopen. Aangezien mijn Nederlandse abonnement nog een klein jaartje doorloopt, zijn alle toestellen van harte welkom zodra ik weer terug ben in NL! Dank:-))

 

Foto’s

7 Reacties

  1. Emine:
    29 april 2014
    Wat een verhaal meis! Gelukkig
    Zitten de mooiste herinneringen in je hoofd en heb je het heel leuk gehad. Xxx
  2. Sabine:
    29 april 2014
    Wat een gezelligheid! Balen van je tas, Thank God zat je paspoort er niet in, das een mooie meevaller ;-) Geniet en veel plezier daar nog eventjes!
  3. Marjon:
    29 april 2014
    Overgevlogen haring, zon zee ,dans, vriendschap en de romantiek van een prachtige natuur.
    Dan ook nog groeien als mens.
    Wie wil dat nou niet?
    Onthoudt: op het politiebureau en in de lift moet je dus niet zijn!!
    liefs van je Maa
  4. Desh:
    29 april 2014
    Ey noek!! Je moet echt je verhalen gaan bundelen in een boek ;-) op naar volgende avontuur! Liefs x
  5. Desh:
    29 april 2014
    Ey noek!! Je moet echt je verhalen gaan bundelen in een boek ;-) op naar volgende avontuur! Liefs x
  6. Dianne:
    30 april 2014
    lieve minoek,
    je lééft:
    ups & downs
    en weer op naar de ups :-)
    xx dianne
  7. Marjolein:
    30 april 2014
    Je begint nu toch wel een Zambiaans kleurtje te krijgen!!